حجت الاسلام والمسلمین حاج سید علی اصغر موسوی
به نام خدا
مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سید علی اصغر موسوی در سال 1328 هجری شمسی و مصادف با مبعث حضرت رسول اکرم (ص) (یا میلاد آنحضرت) در یکی از روستاهای شهرستان قوچان (استان خراسان رضوی) به نام مزرج متولد شد. علت ابهام در مناسبت مذکور، گفته مادر ایشان بود مبنی براینکه تولدش روز عید پیامبر بوده است. پدرش، میرزامحمد، از سادات مورد احترام مردم و ملاّی ده بود و در کنار کارهای روزمره و معمول خود همچون کشاورزی و دامداری، به امور دینی اهالی روستا و همچنین روستاهای اطراف می پرداخت.
شروع تحصیل وی در مکتب خانه روستا و تحت تعلیم عموی بزرگوارشان میرزاحسین موسوی بود. پس از ورود مدارس جدید، وارد دبستان تازه تأسیس روستا شد. پس از گذراندن دوره های ابتدایی وارد حوزه علمیه شهرستان قوچان (مدرسه عوضیه) شد و زیر نظر اساتیدی همچون آیت الله حاج شیخ ذبیح الله قوچانی چند سالی را سپری نمود تا این که به پیشنهاد یکی از مؤمنین، به همراه چند تن دیگر از طلاب، به جهت پیشرفت بیشتر، راهی عراق و حوزه علمیه نجف اشرف گردید.
پس از گذراندن سفری سخت و پرماجرا در راه رسیدن به نجف، حدود چهار سال در مدرسه قوام شیرازی در جوار مرقد شریف امیرالمومنین (ع) اقامت گزید و مشغول به تحصیل شد. در این سالها تمام تلاش خود را نمود تا از حضور بزرگان حوزه نجف تا حد امکان استفاده لازم را ببرد. در سالهای 1350 شمسی، پس از روی کار آمدن حزب بعث ایرانیان مقیم عراق همگی از این کشور اخراج گشته و به ایران بازگشتند. مرحوم حاج سید علی اصغر موسوی هم به همراه سایر ایرانیان و طلاب مقیم عراق، در معیت آیت الله حاج آقا تقی قمی به ایران بازگشتند.
پس از بازگشت به ایران، به شهر قم عزیمت نمودند و به همراه تعدادی از هم درسان و دوستان نجف، مدت کوتاهی را در مدرسه مؤمنیه قم و پس از آن با وساطت آیت الله قمی در مدرسه خان (مدرسه آیت الله بروجردی) اقامت گزیدند و به تحصیل علوم دینی پرداختند.
همین ارتباطات با بیت آیت الله قمی بود که پس از مدتی وی را به ازدواج با یکی از بستگان ایشان رهنمون شد. فرد مورد نظر نوه مرحوم ایت الله حاج سید کمال الدین علوی که از خطیبان و علمای بزرگ آذربایجان و مشهد در دوره رضاشاه به شمار می آمد، و فرزند مرحوم آیت الله حاج سید بهاء الدین علوی عالم برجسته شهرستان سرخس بود که نسبتی هم با بیت آیت الله قمی داشتند. البته حاصل این پیوند، 2 دختر و 2 پسر هستند.
مرحوم حجت الاسلام موسوی در عمر نه چندان طولانی ولی بابرکت خویش هیچگاه تحصیل در حوزه علمیه را ترک نکرد و در محضر اساتید مختلفی ازجمه، آیت الله مدنی، تبریزی، مکارم، سبحانی، و علی الخصوص وحید خراسانی تلمّذ نمود. این امر البته وی را از توجه به علوم جدید غافل نداشت و همزمان دوره لیسانس تحصیلی دانشگاهی را در رشته حقوق در دانشگاه تهران به اتمام رساند.
وی علاه بر تحصیل به طور ویژه ای به امر تبلیغ اهتمام داشت و تقریباً در اکثر نقاط کشور تجربه تبلیغ علوم و معارف اهل بیت را داشت. در این میان بیشترین تمرکز کار فرهنگی و تبلیغی او در زادگاه خود (شهر قوچان و روستاهای منطقه، علی الخصوص مزرج) و نیز در منطقه ای از خوزستان (عقیلی-از اطراف شوشتر) بود. به همین منظور آن مرحوم هر ساله به طور مداوم در ماه مبارک رمضان و ماه محرم به زادگاه خود مراجعت مینمود. همچنین بیش از 35 سال همه ساله در ایام ماه صفر و چند سال اواخر عمر در ایام فاطمیه به خوزستان مسافرت نموده و به امور مختلف تبلیغی و دینی مشغول بود. این مهم تا آخرین روزهای پایان عمر ادامه داشت.
از دیگر خدمات این سید بزرگوار به مکتب اهل بیت (ع)، برگزاری مراسمات مختلف در جهت احیا و تعظیم شعائر اسلامی در منزل شخصی خودشان بود که مهمترین آن ها جلسات سالانه سخنرانی و ذکر مصیبت و اطعام به دو مناسبت، شهادت امام حسن عسکری(ع)، و شهادت امام صادق (ع) بود. در آخرین سال عمر شریفش هم 5 شب پیش از ترک این دیار، جلسه ای به مناسبت شهادت امام حسن عسکری (ع) برگزار نموده و مثل همیشه ایستاده در کنار درب ورودی به عزاداران و محبان اهل بیت خوش آمد گفتند.
5 شب بعد، غروب روز دوشنبه 17 بهمن 1390 هجری شمسی (مصادف با 13 ربیع الاول) و در حال آماده شدن برای عزیمت به جلسه درس خارج فقه آیت الله وحید خراسانی، به دلیل ایست قلبی، دعوت حق را لبّیک گفته وجان به جان آفرین تسلیم نمود.
روحش شاد و یادش گرامی
